حقیقت‌گویی یا مقام‌پرستی؛ آزمون ایستادگی در مسیر حق

آقای رحیم‌پور ازغدی گفت بسیاری از مواقع انسان برای پول، مقام و عنوان حاضر نیست حقیقت را بگوید و با خود می‌گوید این حرف برایم هزینه دارد. ایشان گفت در موقعیت‌های مختلف، افرادی می‌دانند باید سخنی را بیان کنند، اما چون ممکن است برایشان مشکل شخصی ایجاد شود، سکوت می‌کنند. گاهی انسان می‌داند یک موضوع غلط است، اما باز هم آن را تأیید می‌کند.

پرستش عنوان به جای خدا

آقای رحیم‌پور ازغدی گفت مشکل اساسی اینجاست که خداپرستی به لغلقه زبان تبدیل می‌شود؛ آنچه پرستیده می‌شود خدا نیست، بلکه عنوان است. عنوان‌هایی مانند آقای دکتر، خانم مهندس، آقای آیت‌الله، پروفسور یا نظریه‌پرداز. ایشان گفت برای بعضی افراد، منافع شخصی و جایگاه اجتماعی مقدس می‌شود؛ به‌گونه‌ای که می‌خواهند پنج سال بعد اضافه حقوق، ارتقا و آینده شغلی‌شان تضمین باشد.

سکوت در جمع، تأیید در خلوت

ایشان گفت مواردی بوده که انتظار می‌رفت فردی حق را بگوید، اما نگفت. وقتی علت را جویا شدند، در خلوت گفت اگر بگویم برایم مشکل درست می‌شود. آقای رحیم‌پور ازغدی گفت این افراد در جلسات رسمی سکوت می‌کنند، اما در محافل خصوصی تأیید و تعریف می‌کنند. آن‌ها تصور می‌کنند در مسیر خدمت هستند و دیگران قدر خدماتشان را نمی‌دانند.

عشق به ستایش و عناوین

آقای رحیم‌پور ازغدی گفت این افراد مصداق آیه
«یُحِبُّونَ أَنْ یُحْمَدُوا بِمَا لَمْ یَفْعَلُوا»
هستند؛ دوست دارند برای کارهایی که انجام نداده‌اند ستایش شوند. ایشان گفت این افراد علاقه‌مندند همه برایشان کف بزنند، تجلیل شوند، عناوین متعدد بگیرند و در همه‌جا محترم باشند و بسیار مراقب‌اند که مبادا بی‌احترامی به آن‌ها شود.

راه حق و هزینه دشمنی

ایشان گفت قرآن می‌فرماید هیچ پیامبری نیامد مگر آنکه مورد تمسخر قرار گرفت:
«إِلَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ»
به آن‌ها فحش می‌دادند و آزار می‌رساندند. آقای رحیم‌پور ازغدی گفت اگر در مسیر حق هستی و هیچ‌کس با تو دشمنی نمی‌کند، احتمالاً کاری نمی‌کنی. اگر مقابل ظلم نایستی و بر سر حق نایستی، کسی هم با تو درگیر نمی‌شود.

نگرانی از خود به جای انتخاب خدا

آقای رحیم‌پور ازغدی گفت بسیاری از ما مدام نگران شغل، امکانات، اضافه حقوق، احترام اجتماعی و آینده شخصی خود هستیم. ایشان گفت ممکن است ظاهر مذهبی هم داشته باشیم، اما هنگام انتخاب، این منافع را بر خدا ترجیح می‌دهیم. جایی که باید فداکاری می‌کردیم، نکردیم و فقط ادایش را درآوردیم.
و در پایان ایشان گفت قرآن هشدار می‌دهد:
«فَلَا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِنَ الْعَذَابِ»؛
گمان نکنید این افراد رهایی یافته‌اند، بلکه گرفتارند و گرفتار خواهند شد.