آقای رحیمپور ازغدی با نگاهی صریح و انتقادی، نسبت به محافظهکاری، پایین آوردن توقع مردم و توجیهگری در نظام هشدار داد و تأکید کرد که نقد دلسوزانه نهتنها تضعیف نظام نیست، بلکه عامل تقویت آن است.
تمایز نقد دلسوزانه با تخریب
آقای رحیمپور ازغدی بیان کرد برخی تصور میکنند نباید درباره زخمهای موجود در سیستم سخن گفت. او تأکید کرد که این نگاه نادرست است؛ چراکه یک نفر به دنبال زخم میگردد تا نمک بپاشد و دشمن نظام است، اما فرد دیگر محل زخم را شناسایی میکند تا آن را درمان و اصلاح کند و این دو رویکرد یکی نیستند.
مصلحتاندیشی یا محافظهکاری؟
ایشان گفت مصلحتاندیشی لازم است، اما نباید آن را با محافظهکاری اشتباه گرفت. به گفته او، مصلحت نظام به معنای منافع مسئولان نیست، بلکه مصلحت نظام یعنی منافع امت و مردم. او تأکید کرد که واقعگرایی با توجیهگری متفاوت است و نباید به خیالبافی یا سادهسازی مسائل روی آورد.
خطر پایین آوردن توقع مردم
رحیمپور ازغدی با انتقاد از برخی گفتمانها گفت چرا مطالب به سمتی برده میشود که صرفاً شعار داده شود، او این نوع تفکر را خطرناک دانست و تصریح کرد پس از سالها از انقلاب، با وجود این همه ادعا، مشعلداری، شهدا و ظرفیت عظیم، نباید توقع ملت را پایین آورد.
نقد، تضعیف نظام نیست
ایشان گفت برخی چنین نقدهایی را تضعیف نظام مینامند، در حالی که این نگاه نادرست است. به گفته او، این نقدها تقویت نظام است، نه تضعیف آن؛ و اگر چیزی تضعیف میشود، موقعیت شخصی من و تو است، نه اصل نظام.
دیدگاهتان را بنویسید